او حدود بیست سال درباره‌ی قدرت، تحقیقات گسترده‌ای انجام داد و سپس تمام نتایج آن را در قالب چندین کتاب منتشر ساخت. رابرت گرین در تمام تحقیقات خود، به دنبال پاسخ به این سؤال بود که چرا در طول تاریخ برخی از افراد خاص به قدرت رسیده و سرنوشت خودشان و دیگران را دگرگون کرده‌اند؟ او در کتاب 48 قانون قدرت (The 48 Laws Of Power)، خلاصه‌ای از تاریخ سه‌هزارساله‌ی قدرت که در چهره‌های تاریخی بزرگی مانند نیکولو ماکیاولی، سون تزو، ملکه الیزابت اول، هنری کسینجر و دیگر شخصیت‌های مشهور تجسم یافته را بیان کرده است. رابرت گرین این کتاب را در قالب 48 فصل در آورده و هر یک از آن‌ها را به تشریح یکی از قوانین قدرت اختصاص داده است.

درست است که بسیاری از مخاطبین و منتقدین، این کتاب را در دسته‌بندی کتاب‌های موفقیت و رشد فردی قرار می‌دهند اما حقیقت آن است که این کتاب قوانین موفقیت در کسب و افزایش قدرت را با دیدگاهی کاملا متفاوت و نگاهی به‌شدت واقع‌گرایانه مطرح می‌کند و می‌شود گفت که با بسیاری از کتاب‌های دسته موفقیت، از نظر اصول و کارکرد، کیلومترها فاصله دارد. به‌عنوان مثال به این جمله کوتاه دقت کنید: «خدایا تو مرا از آسیب دوستانم در امان بدار چرا که خود از پس دشمنانم برمی‌آیم.»

این جمله یکی از جملات کلیدی این کتاب است و شاید در نگاه اول از دید شما بسیار بدبینانه باشد، اما حقیقت آن است که به‌شدت منطبق بر واقعیت است و در داستان پر از فراز و نشیب اقتدارگرایی انسان، این شکاک بودن یکی از بهترین و مهم‌ترین ابزارها برای حفظ و افزایش قدرت است، رابرت با بررسی ماهیت قدرت و ویژگی‌های آن به‌عنوان یک مزیت اجتماعی و اصلی‌ترین ابزار سلطه و نفوذ، شکل واقع‌بینانه‌ای از مقاصد و نیات افراد از رفتارهایشان در بستری به نام قدرت را ترسیم می‌کند.